De wenende Profeet

De Heer Jezus vroeg Zijn discipelen eens: ‘Wie zeggen de mensen dat Ik ben?’ Zij gaven de verschillende meningen weer van de mensen, waaronder de gedachte dat Hij de profeet Jeremia was. De mensen die dit dachten, hadden daar een goede reden voor. Jeremia staat bekend als ‘de wenende profeet’, vanwege zijn intens verdriet om het volk Israël. Sommigen hebben gezegd dat Jeremia leed voor Israël, door Israël en met Israël. ‘Jeremia leed vanwege het getuigenis en vanwege het afwijzen van het getuigenis’ (J.N. Darby). Van de Messias staat geschreven dat Hij ‘een Man van smarten’ zou zijn (Jes. 53:3). Toen de mensen naar de Heer Jezus keken, deed Hij hen denken aan ‘de wenende profeet’. We lezen in de Evangeliën dat de Heer Jezus weende. En net als bij Jeremia werd Zijn verdriet vaak veroorzaakt door de toestand van Zijn volk, óf omdat zij gebukt gingen in een door de zonde vervloekte wereld, óf vanwege hun eigenzinnigheid.

Toen Hij weende bij het graf van Lazarus (Joh. 11:33-35), was dat een ander soort wenen dan toen Hij weende over Jeruzalem. Het woord dat in Johannes 11 vertaald is met ‘wenen’ betekent ‘stille tranen vergieten’, het was een kalm huilen. Hij was ‘verontwaardigd in de geest en ontroerd’ over het effect dat de macht van de dood had op Zijn volk. Hij voelde met hen mee in het uur van hun verdriet. Maar toen Hij weende over de stad, wordt het Griekse woord gebruikt dat ‘luidkeels en snikkend huilen’ of ‘weeklagen’ betekent. Hij wist welk verschrikkelijk oordeel binnenkort over Jeruzalem zou komen vanwege haar afwijzing van Zijn Persoon. Hij leek in veel opzichten inderdaad op een oudtestamentische profeet, maar voorwaar: méér dan Jeremia was hier!

Brian Reynolds

Dit artikel komt uit het boekje ‘Jezus is Jehova‘ en is verkrijgbaar bij de Stichting Uit het Woord der Waarheid.